Leesverslag Lotte Weeda (M. 't Hart)

Leesverslag 1

Onderwerp
Ik vind het onderwerp niet heel erg herkenbaar in mijn dagelijks leven. Ik houd me niet zo bezig met de dood, hoe ik zal sterven en of ik de rest van mijn leven zonder partner zal doorbrengen. Verder maak ik mij ook niet zo druk over bio-industrie.

Het onderwerp heeft mij echter wel aan het denken gezet. Want wat is er nou zo eng aan doodgaan? Bestaan er echt bovennatuurlijke krachten? Mijn mening daarover is niet veranderd, maar ik heb het nu vanuit een ander perspectief gelezen. Dat maakt dat ik er vaker over nadenk, maar ik heb nog steeds dezelfde opvattingen.

Gebeurtenissen
Er gebeurt veel in het boek. Er is één hoofdgebeurtenis en daarna allemaal veel schokkendere, kleine gebeurtenissen die het gevolg zijn van de hoofdgebeurtenis. Ik vind dat het aantal gebeurtenissen wel goed is, omdat het anders saai wordt. Sommige kleine gebeurtenissen worden namelijk een beetje terloops genoemd, het lijkt bijna alsof ze niet plaatsvinden.

Hoewel er dus veel gebeurt in het boek, staan de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon centraal. Je leest heel uitgebreid de gevoelens en gedachten die de hoofdpersoon heeft bij de gebeurtenissen die hij zelf beleeft en bij de gebeurtenissen die betrekking hebben op anderen lees je zijn speculaties en emoties die hij ervaart.

Personen
Ik kon me niet goed inleven in de personen. Het zijn volwassenen, die heel anders denken dan ik. In bepaalde eigenschappen van de hoofdpersoon kon ik mij wel inleven. Zo ben ik bijvoorbeeld ook best wel nuchter. Maar daar staat weer tegenover dat de hoofdpersoon in moeilijke juist heel rustig blijft, terwijl ik in paniek zou raken.

Dit nuchtere gedrag van de hoofdpersoon ervaarde ik als positief. Het heeft me wel beïnvloed in mijn eigen denken en doen. Als er nu een stressvolle situatie is denk ik niet meer: “Oh god, ik ga het niet redden, dit gaat fout!”, maar “Hoe pak ik dit het snelst en het handigst aan?”.

Opbouw
Het boek was vlotter leesbaar dan ik had gedacht. De flaptekst en de titel spraken me niet heel erg aan en ik zag er tegenop om literatuur te lezen (dat leken mij meer leerboeken dan leesboeken). Maar het viel heel erg mee! Ik vond het leuk om te lezen en het ging verrassend snel.

Sommige delen in het boek waren wat onbegrijpelijk. Die stukken maakten het verhaal soms wat saai, maar vooral tegen het eind kwam er meer spanning in. Van mij had die spanning er vaker in mogen zitten. De delen dát er spanning in zat, die kwamen wel op het juiste moment.

Taalgebruik
De gebeurtenissen werden op een heldere wijze omschreven, ik kon me er gemakkelijk een beeld bij vormen. In tegenstelling tot het tijdsverloop, dat heel erg vaag beschreven werd zodat ik geen idee heb hoeveel tijd er in het boek in verstreken.

Het boek is geschreven in gemiddelde woordkeuze en zinsbouw. Niet te gemakkelijk, maar ook niet te ingewikkeld. Het was heel prettig om te lezen. Al vond ik het wel lastig dat er tussendoor vaak psalmen geciteerd werden. Ik ben niet zo thuis in de Bijbeltaal. Die stukken waren wat moeilijker te begrijpen, maar meestal werden ze daarna uitgelegd door de hoofdpersoon zelf.

Leesverslag 2

Titel: Lotte Weeda Auteur: Maarten ’t Hart Verschijningsjaar: 2004
Inhoud	Op een dag komt er een fotografe genaamd Lotte Weeda het kleine dorpje Monward (anagram van Warmond) binnenwandelen die een fotoboek zou willen maken van de bijzondere personen uit het dorp. Nadat het boek verschenen is, verdwijnt ze. Dan overlijden één voor één alle mensen die in het fotoboek staan.
Thema (hoofdonderwerp in abstractie)	-   Vrees voor de manier van sterven en de dood zelf -   Onverklaarbare gebeurtenissen worden toegeschreven aan bovennatuurlijke krachten.
Motieven (herhalende onderwerpen die gezamenlijk tot het hoofdonderwerp leiden)	-   Dood -   Behoefte aan liefde -   Angst
Belangrijke personen	-   “Ik”, de hoofdpersoon, ééndagsschrijver van middelbare leeftijd (volgens recensies het evenbeeld van Maarten ’t Hart) -   Lotte Weeda, de fotografe, wordt bemind door de ik-persoon
Historische tijd en ruimte	Tijd: Onbekend, maar gezien de beschrijving rond 2000 Plaats: Monward (Zuid-Holland)
Titelverklaring Onderschrift	Fotografe die de oorzaak is van alle gebeurtenissen in het boek.
Vertelperspectief	“Ik”: de hoofdpersoon (zonder naam)
Genre	Roman
Spanning	Bijna-doodervaringen van de hoofdpersoon Periode van de dementerende baron
Stijl	Uitgebreid en gedetailleerd verteld. Veel verwijzingen naar psalmen en klassieke muziekstukken.
Waardering in recensies	Critici waren erg lovend
Persoonlijke waardering	Boven verwachting, maar niet helemaal mijn stijl. Een 7

4B-leesautobiografie-anneloremarkus

Leesautobiografie

1. Aan de boeken van Dan Brown (Da Vinci Code, Het Bernini Mysterie, Het symbool), de Hongerspelen (deel 1, 2 en 3) van Suzanne Collins, Het Parfum van Patrick Süskind en de boeken van John Grisham heb ik positieve ervaringen. Maar pasgeleden wilde ik De man in de spiegel van Frederick Ayer gaan lezen, en daar knapte ik na één hoofdstuk al op af. Gewoon omdat het zo feitelijk en écht is. Alsof ik geschiedenis zit te leren over een hoofdstuk Sovjet Unie. De boeken die indruk op mij maken zijn een beetje mysterieuze fantasy-boeken. Fictief en zenuwslopend.

2. Ik lees overal. Op vakantie bij het zwembad, in de auto, ‘s middags in de luie stoel in de kamer, ‘s avonds in bed (het liefst tot twee uur ‘s nachts). De boeken die ik lees zijn soms getipt door anderen, maar meestal kijk ik in de bieb of er een staat met een leuke omslag, lees ik de achterkant en ga voor de bijl. Dit is altijd al zo geweest. Lezen kon ik al altijd en overal en ik vond het ook al altijd leuk.

3. Detectives sleep ik er doorheen. Ook probleemboeken (bijv. Carry Slee) lees ik moeiteloos. Boeken over het dagelijks leven met dagelijkse problemen (liefde, vriendschap, school enz.) vind ik ook erg leuk. Maar fictie blijft echt mijn grote nummer één. Dit in tegenstelling tot oorlogsverhalen. Boeken over de WO II, Koude Oorlog, Vietnamese Oorlog, noem maar op. Ik vind ze vreselijk. Ik denk dat dit komt omdat het idee dat iets zó vreselijks, bedacht of niet, écht plaats zou hebben gevonden, me echt niet aanstaat. Of gewoon omdat het me doet denken aan het geschiedenisboek (al vind ik verhalen uit de Middeleeuwen wel erg leuk).

4. Ik denk dat mijn leesniveau niveau 3 is. Ik interesseer me wel enigszins voor boeken voor volwassenen. Niet te makkelijke woorden, maar zo ingewikkeld nou ook weer niet. Ik denk wel dat ik een gemotiveerde lezer ben. Ik houd van boeken met mysteries, waaraan dan zo’n onverwachte twist aan het einde zit (bijv. Het symbool van Dan Brown). Niet van die ingewikkelde thema’s.

5. Op zich vind ik het niet vervelend om één boek per periode te lezen. Ik lees sowieso minstens één boek per maand. Maar waar ik wel enigszins tegenop zie, is dat ik word “gedwongen” een boek uit een bepaald genre te kiezen, of uit een bepaalde lijst. Lezen is juist een ontspanning waarbij je niet verplicht bent een bepaald niveau te hebben. Tenminste, zo zie ik het. Met lezen voor de lijst heb ik het gevoel dat mijn plezier een beetje belemmerd wordt.

Annelore Markus, 4b